000 01289nam a2200301 i 4500
997 0 0 _e2
001 2127357
003 CED001
005 20241009113311.0
007 ta
008 231113s2024 sp e 000 1 glg d
017 _aVG 106-2024
020 _a9788411761963
040 _aBPP
_dCED001
080 _a 821.134.4-1"20"
_22015
100 1 _aÁlvarez, Masha
_d(1983-)
_eaut
_9214732
245 1 0 _aDakota
_c/ Masha Álvarez
260 _aVigo
_b: Galaxia
_c, 2024
300 _a63 p.
_c; 22 cm
490 1 _a( Dombate
_v; 117 )
520 3 _aA poesía acumula puntas de frecha na terra, escava no tempo e a raíz levanta o chan. Masha Álvarez corta as fronteiras políticas e familiares que, como pastores eléctricos, convidan a non pasar. E ela pasa. Existe un fondo de electricidade, unha alma que se gaña a si mesma meténdose por onde os camiños abertos son case espellismos. O poema é o acubillo das ruínas e a labarada do fósforo. A poeta abre un camiño entre lugares aos que agora podemos chegar nós. A hospitalidade na neve é este poema.
586 _aPremio Victoriano Taibo 2023
655 7 _aPoesía galega
_94264
655 4 _aPoesía gallega
_96190
690 _apoe
_946019
830 0 _aDombate (Galaxia)
_v; 117
_9112078
852 _aCED001